Rodzice dziecka – uchodźcy
Dzieci/uczniowie ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi mogą korzystać z pomocy psychologiczno-pedagogicznej w polskich przedszkolach i szkołach niezależnie od tego, czy posiadają dodatkowe dokumenty w tej sprawie.
Rodzic dziecka lub osoba sprawująca bieżącą pieczę nad dzieckiem może przekazać dyrektorowi przedszkola lub szkoły:
- informacje dotyczące dziecka, np. stanu jego zdrowia, dysfunkcji rozwojowych lub niepełnosprawności,
- dokumenty określające formy pomocy, które powinny być zapewniane w przedszkolu lub szkole, jeżeli dziecko je posiada.
Informacje te będą pomocne w zapewnieniu dziecku odpowiedniego wsparcia i pomocy.
Dyrektor przedszkola lub szkoły, w porozumieniu z rodzicem dziecka lub osobą sprawującą bieżącą pieczę nad dzieckiem, organizuje kształcenia i wsparcie dla dziecka.
W przypadku dzieci z niepełnosprawnościami należy zwrócić się do dyrektora przedszkola, szkoły lub poradni psychologiczno-pedagogicznej o pomoc w przygotowaniu wniosku o wydanie orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego. Orzeczenia te wydają publiczne poradnie psychologiczno-pedagogiczne.
W polskim systemie oświaty kształceniem specjalnym są obejmowane dzieci:
- niesłyszące,
- słabosłyszące,
- niewidome,
- słabowidzące,
- z niepełnosprawnością ruchową, w tym z afazją,
- z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim, umiarkowanym lub znacznym,
- z autyzmem, w tym z zespołem Aspergera,
- z niepełnosprawnościami sprzężonymi.
Dzieci z niepełnosprawnością w stopniu głębokim są obejmowane zajęciami rewalidacyjno-wychowawczymi na podstawie orzeczenia o potrzebie zajęć rewalidacyjno-wychowawczych wydawanego publiczne poradnie psychologiczno-pedagogiczne.
Posiadanie orzeczenia nie ma wpływu na to, do jakiego przedszkola lub szkoły dziecko uczęszcza. Dzieci z niepełnosprawnościami uczą się w przedszkolach i szkołach ogólnodostępnych, integracyjnych lub specjalnych. O wyborze przedszkola lub szkoły decydują rodzice. “
